Do rzeczy! Uczniowie w programie nauczania języka polskiego

Uwzględniając fakt, że w szkole uczeń jest najważniejszym elementem nauczania, punktem wyjścia dla stworzenia tego programu nauczania uczyniliśmy diagnozę cech i potrzeb uczniów z tzw. „Pokolenia Y" (Cyfrowi tubylcy, Rodowici cyfrowcy, Net generation, Click generation, Digital natives, Screenagers, Digital generation), które wskutek zmian w stylu życia polskiej rodziny i postępu technologicznego istotnie różni się od poprzednich generacji. Innymi słowy, idzie o to, by w procesie nauczania spróbować zaspokoić potrzeby i oczekiwania uczniów oraz dostosować się do ich możliwości.
Tabela 1. Pokolenie Y1:

Cechy Potrzeby
  • ignoruje szkołę,
  • interesowne,
  • nie szuka przyczyn i ma problemy ze wskazywaniem konsekwencji,
  • niezależne,
  • odrzuca autorytety i dogmaty,
  • roszczeniowe,
  • spragnione przeżyć, emocji,
  • stawia na osobisty rozwój,
  • wychowane w komforcie,
  • wysoka samoocena,
  • zna nowe technologie,
  • zorientowane na zabawę,
  • żądne zmian i nowości,
  • informacja zwrotna i pozytywna stymulacja - natychmiastowa nagroda i efekty,
  • ma problemy z podporządkowaniem się regułom – samodzielne,
  • nie umie przyjmować krytyki,
  • obraz i video przed tekstem,
  • pomoc w kontaktach bezpośrednich,
  • pomoc w kształtowaniu myślenia krytycznego,
  • pomoc w odnajdywaniu przyczyn,
  • pomoc w wyrażaniu opinii,
  • praca w grupach, wielozadaniowość,
  • praca w sieci,
  • przedmiot musi go rozwijać – musi mieć wybór,
  • zajęcia muszą być ciekawe, nowe, różnorodne – zabawa, gra,



Ponadto autorzy programu, zwracając uwagę na kształt współczesnej kultury (wielość i intensywność bodźców), dostrzegają silną potrzebę zmian w tradycyjnym modelu nauczania. Dziś, ucząc, trzeba stosować autopromocję, budować pozytywny wizerunek i sprzedawać wiedzę uczniom, jako przydatny, cenny i atrakcyjny towar. Nade wszystko jednak należy uczynić proces uczenia i rozwijania umiejętności jak najbardziej atrakcyjnym dla młodego człowieka. Można to osiągnąć, minimalizując znaczenie ocen w uczeniu się, wykorzystując wzmocnienia pozytywne, unikając kar oraz sięgając po elementy gryfikacji (gamyfikacji).


1 Zob: Jan A. Fazlagić: Charakterystyka pokolenia Y, w: „E-mentor" nr 3 (25) / 2008; "Pokolenie Y" - prezentacja Witolda Kołodziejczyka, [online] http://www.lscdn.pl/pl/informacje-rozne/wojewodzka-konferencja/1604,quotPokolenie-Yquot-prezentacja-Witolda-Kolodziejczyka.html [dostęp 2013-05-27]; Sabina Furgoł: Jak skutecznie uczyć pokolenie Y, [online] http://slideplayer.pl/slide/809695/ [dostęp 2013-05-27].